كود مخصوص توت فرنگي جنوبگان در آن جوانب مختلف تغذيه توت فرنگي  لحاظ شده و انتخابي موثر و برتر در زمينه تأمين نيازهاي غذايي گياه توت فرنگي مي باشد .
تعداد دفعات مصرف اين كود حداقل 3 نوبت و بفاصله 15 روز از يكديگر و مقدار مصرف آن به ميزان 4 ليتر در 1000 ليتر آب مي باشد .

توت فرنگي با نام علمي Fragaria sp. متعلق به تيره گلسرخيان (Rosaceae) مي باشد . گونه اي كه امروزه كشت مي شود F.ananassa است كه اكثر واريته هاي درشت ميوه از آن حاصل شده است . ارقام توت فرنگي از لحاظ طول دوره ميوه دهي به انواع بهاره كه تنها يكبار در طول سال ميوه مي دهند و ارقام هميشه بارده كه درطول سال بيش از يكبار اقدام به توليد گل و ميوه مي كنند ، تقسيم مي شوند .
ارقام هميشه بارده داراي 4 مرحله ميوه دهي است كه گل اوليه از نظر تعداد كمتر ولي ميوه درشت تر و گل مرحله چهارم به لحاظ تعداد از تمامي مراحل بيشتر ولي اندازه ميوه ها كوچكتر است . بطور كلي يك خوشه توت فرنگي حداكثر 15 گل و ميوه مي تواند توليد نمايد .
مهمترين ارقام توت فرنگي عبارتند از :Camaros ، Serva ، Oso Grande ، Honeye ، Earliglow .

توت فرنگي تجاري در دامنه وسيعي از شرايط آب و هوايي معتدله تا گرمسيري با متوسط دماي تابستان 30 – 15 و متوسط دماي زمستان 20 – 15 درجه سانتي گراد پرورش داده مي شود .
بهترين دما براي توليد توت فرنگي شب ها بين 13 – 7 و روزهاي آفتابي با دماي 21 – 15 درجه سانتي گراد و با رطوبت نسبي 90% – 60% مي باشد .
يخبندانهاي شديد و سرماي ديررس بهاره ، گرماي زياد و وزش بادهاي شديد از جمله فاكتورهاي مهم محدود كننده كشت توت فرنگي مي باشند . نياز سرمايي توت فرنگي 400 – 200 ساعت كمتر از 7 درجه سانتي گراد بوده و رشد توت فرنگي در درجه حرارتهاي بالاتر از 32 درجه سانتي گراد كند مي شود .

بهترين دامنه PH خاك براي پرورش توت فرنگي 6 – 6.5 مي باشد . مقادير بيش از حد ازت مي تواند منجر به نرم شدن ميوه ، تأخير در رسيدن ، عملكردهاي پائين و افزايش سفيدك سطحي و كنه ها شود . كلسيم عامل مهمي در تعيين استحكام ميوه بوده و كمبود بر مي تواند منجر به كاهش توليد گرده زنده و كاهش جوانه زني گرده شود .علاوه براين كمبود بر موجب توليد ميوه هاي كوچك و بهم فشرده مي گردد . توت فرنگي هاي داراي كمبود روي داراي برگها و ميوه هاي كوچكتري بوده و عملكرد پائيني دارند . كمبود آهن در گياه منجر به كاهش قدرت رشد و ايجاد كلروز در برگها مي شود .

بطور كلي علائم كمبود عناصر غذايي در گياه توت فرنگي به شرح زير مي باشد :

ازت : برگهاي مسن به رنگ سبز روشن درآمده و در ادامه برگها ، دمبرگها و كلاهك ميوه ها به رنگ مايل به قرمز در آمده و برگهاي جوان برعكس با كمبود ازت سبزتر مي شوند . حد بحراني ازت در برگ توت فرنگي 2.5% و حد مطلوب آن 4%– 2.5% مي باشد .

گوگرد : علائم كمبود گوگرد تفاوت بسيار اندكي با علائم كمبود ازت دارد و تمام برگهاي گياهاني كه داراي كمبود گوگرد هستند ، هم برگهاي جوان و هم برگهاي مسن بطور غيريكنواخت زرد رنگ شده و در مراحل پيشرفته نواحي نكروزه به روي پهنك برگها توسعه مي يابد .

موليبدن : علائم اوليه كمبود بسيار مشابه با علائم كمبود ازت است . با اين حال برخلاف علائم كمبود ازت ، نواحي نكروزه در نهايت مانند كمبود گوگرد در پهنك برگها توسعه يافته و بدنبال آن به طرف كناره هاي بالاتر پهنك گسترش مي يابند .

فسفر : پهنك برگهاي پائين تر به رنگ قرمز مايل به ارغواني در مي آيد . حد بحراني فسفر در برگ توت فرنگي 0.25% و حد مطلوب آن 1% – 2.5% مي باشد .

پتاسيم : قهوه اي شدن و خشك شدن كناره هاي فوقاني پهنك برگها . حد بحراني 1.3% و حدمطلوب 3% - 1.3% پتاسيم در تغذيه توت فرنگي اهميت زيادي داشته و مصرف كافي آن موجب افزايش قند وبهبود مزه ميوه شده و ويتامين ث و قابليت نگهداري آن را افزايش مي دهد.

منيزيم : قهوه اي شدن كناره هاي بالايي پهنك برگ و سپس توسعه يافتن آن به نواحي بين رگبرگي كه اين لكه هاي كلروزه در نهايت به لكه هاي نكروزه تبديل مي گردند . حد بحراني 0.25% و حد مطلوب 1% - 0.25%

كلسيم : سوختگي انتهايي برگ ، پيچيده و چروكيده شدن برگها ، انتهاي شاخسارها قادر به رشد عادي نبوده و برنگ سياه در مي آيند . تشكيل پوشش متراكمي از فندقه ها در بخشي و يا در تمام ميوه كه داراي بافت سختي بوده و مزه اسيدي دارد . حد بحراني 1% و حد مطلوب 2.5% - 1%

بر : علائم كمبود بر و كلسيم در مراحل اوليه رشد مشابه است . هر دو برگهاي جوانتر را تحت تأثيرقرارداده ، چروكيدگي و سوختگي انتهايي را توليد كرده و موجب بدشكلي ميوه مي گردند . كمبود بر سبب كاهش توليد دانه گرده شده ، فضاي بين فندقه ها را كاهش داده و به ميزان زيادي سفتي ميوه را افزايش مي دهد . حد بحراني بر در برگهاي توت فرنگي ppm 25 درحد مطلوب آن 50 – 25 ppm مي باشد .

آهن : زرد شدن و كلروز پهنك برگهاي جوان در حاليه رگبرگها سبزرنگ باقي مي مانند . حدبحراني ppm 50 و حد مطلوب ppm 200-50

روي : كمبود روي را مي توان به سادگي از طريق هاله سبزرنگي كه در امتداد كناره هاي دندانه دار شده پهنك برگهاي نابالغ جوان ظاهر مي شود تشخيص داد . پهنك برگها باريك شده و در كمبود شديد كاملا" كشيده و طويل مي گردند . حد بحراني ppm 20

منگنز : رگبرگهاي اصلي به رنگ سبز تيره باقي مانده و نواحي بين رگبرگي به رنگ سبزروشن تا زرد درآمده و بدنبا‌‌ل آن كناره هاي پهنك برگ بطرف بالا بصورت سطحي مي سوزد . حد بحراني ppm 30

مس : رنگ سبز روشن در پهنك برگهاي نابالغ جوان مشابه با علائم اوليه كمبود گوگرد كه به تدريج نواحي بين رگبرگي و رگبرگها بجز يك پهنا از كناره هاي برگ كه سبز رنگ باقي مي ماند برنگ سفيد در مي آيند . حد بحراني  ppm 5